Eerste blog Leonie: “Verdrietig en blij tegelijk”
Het heeft even geduurd: mijn eerste Proefhotelblog. Want afgelopen oktober maak ik al bekend dat ik ga deelnemen aan het Proefthotel. En Hans en Nel hebben me al een paar keer gevraagd of ik en blog wil schrijven, maar het kwam er niet van…
_
Balans en grenzen
Inmiddels is het kerstvakantie en geniet ik van de tijd voor mijzelf en van het mijzelf volledig kunnen richten op het Proefhotel. Dat is er namelijk de afgelopen weken ernstig bij in geschoten. In mijn huidige werk als leerkracht van een groep 3 op een school voor speciaal basisonderwijs vroegen alle werkzaamheden in de drukke decembermaand mijn volledige aandacht. Die drukke maand, samen met een paar ingrijpende gebeurtenissen op mijn werk, zorgde er ook voor dat ik mij kwetsbaar en uit balans voelde.
“Het Proefhotelavontuur aangaan is voor mij nu al zo waardevol
voor mijn persoonlijke ontwikkeling.”
“Hoe ga ik die balans weer terugkrijgen? Hoe geef ik mijn grenzen aan?” Dat is in de laatste paar Skypesessies met Hans en Nel meer onderwerp van gesprek dan de praktische voorbereidingen op mijn weken in het Proefhotel… Toch zijn ook deze gesprekken van grote waarde voor mezelf, voor de ontwikkeling van mijn concept én voor de voorbereidingen op het Proefhotel. Het Proefhotelavontuur aangaan is voor mij nu al zo waardevol voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ook tijdens deze weken in het Proefhotel zal ik tegen grenzen aanlopen en zal ik in balans moeten blijven.
Al met al heb ik de afgelopen weken wel weer wat lessen geleerd. Maar de allerbelangrijkste les is toch wel dat het een hele goede keuze is geweest om mijn High-Five vakantieweken voor gezinnen met autistische kinderen in het Proefhotel te organiseren. Wat krijg ik daar een energie van! Maar het is geen makkelijke keuze…
_
Beperkt door regels
Ik besluit 14 jaar geleden te stoppen in het toerisme en voor de klas te gaan staan. Ik begin in het regulier onderwijs en stap over naar het speciaal basisonderwijs: ik wil kinderen met een beperking laten zien dat ze tot veel meer in staat zijn dan dat de omgeving soms denkt. Ik wil ze begeleiden, inspireren en motiveren. En daar blijk ik ook nog eens goed in te zijn.
“Ik wil kinderen met een beperking laten zien
dat ze tot veel meer in staat zijn dan dat de omgeving soms denkt.”
Maar ik loop tegen allerlei regels, afspraken en ‘gedoe’ aan die mij – en andere leerkrachten – in het onderwijs steeds meer beperken om te doen waar ik voor ben aangenomen. Het doet me pijn dat wij, als leerkrachten, in het speciaal onderwijs zo afhankelijk zijn geworden van allerlei andere instanties. Het opstarten of aanvragen van onder andere extra expertise gaat te langzaam of het komt helemaal niet op gang. En ondertussen werk ik iedere dag met deze dierbare en kwetsbare groep kinderen en hun ouders/verzorgers.
“Het doet me pijn dat we in het speciaal onderwijs
zo afhankelijk zijn geworden van allerlei andere instanties.”
Vol goede moed probeer ik het ieder nieuw schooljaar weer en ik leg de lat voor mijzelf behoorlijk hoog. Ik voel me als persoon en als leerkracht ontzettend sterk verbonden met ‘mijn’ kinderen. Maar het effect van alle regeltjes neemt een te groot deel van mijn leven in beslag en brengt me uit balans. Ik wil heel graag, maar het lukt me niet…
Het is me niet gelukt het systeem te veranderen.
Dus ga ik mijn eigen koers veranderen.
Ik ben verdrietig en blij tegelijk.
v_
Van puzzelstukjes naar passend plan
Ik wil mijn ideeën weer kwijt kunnen. Ik stuit op de DroomplekAcademie van Hans & Nel en doe in het voorjaar van 2016 de online training ‘Creëer een GOUDEN gasttenconcept. In de loop van de training vallen alle puzzelstukjes op z’n plek.
Ik heb allemaal losse ideeën in mijn hoofd: in het buitenland wonen, verhuizen naar de bergen, werken met kinderen met autisme, iets kunnen betekenen voor hun ouders en andere gezinsleden. Ik zie een mooie plek in de Alpen voor me, een kleinschalig gastenverblijf waar ik de gezinnen met autistische kinderen kan ontzorgen en laten ontspannen.
- Een plek waar ik kan werken met de doelgroep die al mijn hele onderwijsleven mijn hart heeft.
- Waar gezinnen elkaar kunnen ontmoeten en niets hoeven uit te leggen of te verduidelijken als die behoefte er niet is.
- Waar kan, maar niets moet.
- Een plek waar de duidelijkheid, voorspelbaarheid en structuur is waar zoveel behoefte aan is voor mijn doelgroep.
- Waar je even uit de zorgsetting bent en waar allerlei zorgafspraken even niet de dagelijkse agenda beheersen.
- Een plek om er met elkaar uit te zijn en samen te ontspannen.
Deze droom voel ik heel sterk.
_
Maar hoe?
Maar ja: ik ben alleen! Ze zien mij al aankomen bij de bank voor een financiering van een gastenverblijf. Tijdens de training geven Hans en Nel me het inzicht dat ik mij toegang zou kunnen verschaffen tot een accommodatie. Op die manier hoef ik niet zelf een eigen gastenverblijf te bezitten. Dat opent mijn ogen. Mijn droom komt zo veel sneller dichtbij. Zou het dan toch…?
Daarna zweef ik nog een tijdje tussen droom en werkelijkheid. In augustus ga ik tijdens mijn vakantie in Oostenrijk bij Hans en Nel langs. We spreken over belemmeringen en kansen. Ik voel dat “Ja” zeggen tegen mijn droom een ingrijpende verandering zou inhouden. Was ik daar klaar voor?
_
Dit voelt goed!
In die tijd voer ik veel gesprekken met mensen die heel dicht bij mij staan. Ik weeg voors en tegens af, maar de drang om volledig voor mijn droom te gaan wint het. Vooral als ik met Hans en Nel de mogelijkheid bespreek om aankomende zomer mijn vakantieweken in het Proefhotel te organiseren. Dat in combinatie met een inspirerende ontmoeting met de andere leden van de concepttraining doet mij besluiten er helemaal voor te gaan.
“Allemaal spannende stappen.
Maar bij elke stap overheerst het gevoel dat het goed is
dat ik er voor kies om mijn droom werkelijkheid te laten worden.”
En daarna gaat het balletje verder rollen… Familie en vrienden die nog niet op de hoogte zijn informeren. Op mijn werk mijn plannen delen. Allemaal spannende stappen. Maar bij elke stap overheerst het gevoel dat het goed is dat ik er voor kies om mijn droom werkelijkheid te laten worden. Nog steeds met ‘mijn’ kinderen, maar dan in een ander vorm: vakanties voor hen verzorgen, mét hun ouders en eventuele broertjes en zusjes!
_
Dus…
Tussen 29 juli en 12 augustus 2017 organiseer ik twee High-Five Vakantieweken voor gezinnen met autistische kinderen in het Proefhotel. Op deze manier kan ik mijn droom uitproberen en ervaren of er behoefte aan is én gezinnen blij maken met deze nieuwe vorm van vakantie vieren!
Help jij mij om mijn droom te realiseren?
Ken jij mensen voor wie deze weken interessant kunnen zijn?
Heel fijn als je dit artikel met hen deelt.
Dank je wel!
Groetjes,
Leonie
★ ★ ★
_
Download gratis de High-Five Vakantiechecklist
- Is op vakantie gaan met jouw autistische lieverd vaak een hele opgave?
- Zie je er als een berg tegenop?
- Zou je misschien liever gewoon thuisblijven?
En dat terwijl je juist zó toe bent aan vakantie…
Hoe zou het zijn om tips te krijgen die ook op vakantie zorgen voor duidelijkheid, voorspelbaarheid en structuur voor, tijdens én na de vakantie?
Én die zorgen voor meer plezier! Ik heb een checklist voor je gemaakt met mijn 25 beste tips:
de High-Five Vakantiechecklist
_
Je kunt ‘m hieronder gratis downloaden en dan ontvang ook af en toe waardevolle autismetips in je mailbox van mij.